Od niedawna funkcjonuje nowa ustawa, która w zasadzie umożliwia rządowi podsłuchiwać każdego i wszędzie bez praktycznie żadnych ograniczeń, w szczególności zaś zostaliśmy pozbawieni jakiegokolwiek prawa do prywatności w sieci. Jednak nie będę się zajmować polityką, lecz tym – jak pomimo dążeń wielkiego brata zapewnić sobie minimum prywatności.
Dziś kilka słów o poczcie elektronicznej.
Jeszcze kilka lat temu dość powszechne było przesyłanie sobie poczty przez serwery bez użycia szyfrowania. Oznaczało to, że każdy kto miał dostęp do przesyłanych pakietów mógł przejąć ich zawartość i odczytać. Także i dziś część serwerów nie używa szyfrowania. To nie jest dobre. Także i my sami powinniśmy wybierać opcję szyfrowanego przesyłania poczty. Oznacza to, że w programie pocztowym powinniśmy użyć portów SSL do wysyłania i odbierania poczty (465 i 995) zamiast zwykłych portów (25 lub 587 i 110).
W ten sposób wysyłana i pobierana poczta zabezpieczona jest przed podejrzeniem jej w trakcie transmisji. O ile jednak druga strona nie używa szyfrowanej poczty, bezpieczeństwa nadal trudno się spodziewać.
Gmail w swoim panelu poczty ma bardzo przydatny malutki znak graficzny, który pojawia się przy poczcie, która została przesłana „otwartym kanałem”. Zobaczymy przy takim mailu otwartą kłódkę.
Warto też pamiętać, że jeśli już korzystamy z poczty przez przeglądarkę, to panel powinien być również szyfrowany, tak jak ma to właśnie Gmail (https).
Jeśli zależy nam na poufności i bezpieczeństwie naszej poczty, nie powinniśmy nigdy niczego ważnego nie pisać w mailach wysyłanych do osób, których serwery szyfrowania nie stosują. Korzystając z dużego darmowego dostawcy poczty lepiej wybrać Gmaila niż Wirtualną Polskę lub O2. Z tego prostego powodu, że Gmail sporą część żądań polskich służb w sprawie ujawnienia poczty lub danych załatwia odmownie, zaś każdy polski dostawca będzie w tym zakresie w dużo gorszej sytuacji. W przypadku treści, które chcemy szczególnie zabezpieczyć, możemy zaszyfrować wiadomość, jeśli używamy programu do odbierania i wysyłania poczty.
Pamiętajmy, że bezpieczeństwo i prywatność naszej poczty elektronicznej zależy także od osoby z którą wymieniamy maile i powinniśmy ją uwrażliwić na możliwe zagrożenia. Jeśli tylko jedna strona używa zabezpieczeń to mamy zamknięte drzwi – ale z kluczem w zamku.
Zalecam używać programu pocztowego zamiast interfejsu www i kasować maile z serwera. Jeśli nawet jakieś służby „tajne, jawne i dwu płciowe”* będą miały dostęp do naszej skrzynki, to nie znajdą tam całego archiwum, a co najwyżej kilka ostatnich reklam. No, powiedzmy, że do momentu zanim „nocą kolbami w drzwi załomocą”** – zatem z własnego dysku również maile należzy kasować albo dysk zaszyfrować, ale o tym innym razem.
Pamiętajmy, że dla odpowiednich służb ważne mogą być rozmaite maile, nie tylko te, kiedy zamierzacie „obalić ustrój PRL przemocą” demonstrując razem z Komitetem Obrony Demokracji, ale także i te prywatne lub wręcz intymne, których upublicznieniem będzie można was szantażować. A szantaż będzie tym bardziej skuteczny, im bardziej wasza praca ma charakter zaufania publicznego (np. prawnik, urzędnik, lekarz, nauczyciel).
Pamiętajmy też, że coraz powszechniej używane smartfony i tablety stwarzają znacznie większe ryzyko naruszenia naszej prywatności niż zwykły domowy komputer (nawet z systemem Windows).
—
* Cyprian Kamil Norwid
** Władysław Broniewski
